Dzieci to prawdziwa radość, jednak również bardzo duży obowiązek. Pociechom oczywiście trzeba pozwalać na rozwój i rozumieć ich potrzeby, natomiast bardzo ważną rolę odgrywa również ich wychowywanie. W jaki sposób to robić, aby dziecko uczyło się dobrego zachowania a jednocześnie nie czuło się źle? Poniżej znajduje się kilka ciekawych metod wychowawczych, które warto wypróbować na swoim maluchu.

Modelowanie

W tym przypadku chodzi głównie o to, aby rodzic - jako autorytet dla dziecka - pokazywał mu jak należy się zachowywać. Dorosły ma być przykładem, z którego maluch będzie czerpał kształtując swój charakter i zachowanie. Nie od dziś wiadomo, że rodzice są obserwowani przez dziecko i na tej podstawie buduje ono swój światopogląd oraz uczy się co wolno a czego nie wolno. Każdy dorosły, który ma pociechę, powinien zatem zdawać sobie sprawę, że niektóre jego zachowania mogą być przez nią naśladowane. Ta metoda wychowawcza, o ile tylko będzie dobrze wykorzystana, może przynieść doskonałe efekty. Rodzic bowiem, jako ideał dla dziecka, nie ma sobie równych we wpływie jaki na nim wywiera. Szczególnie przez kilka pierwszych lat życia szkraba.

Nagrody oraz kary

Znana, choć często przesadnie stosowana metoda wychowawcza. Oczywiście, jeśli dziecko zachowa się źle - powinno być ukarane. Nie można jednak grozić mu za każdym razem, gdy odezwie się nie w porę bądź za głośno się zaśmieje. Nagrody powinny być częstsze niż besztanie malca, jeśli jednak przewinienie jest ewidentnie spowodowane nieposłuszeństwem a złe zachowanie było celowe - wówczas to dobry moment, aby maluch dostał karę. W takiej sytuacji trzeba mu również wytłumaczyć za co jesteśmy źli oraz dlaczego musi ją odbyć. Nie może być ona również zbyt surowa ani nierealna. Przede wszystkim jednak powinniśmy być konsekwentni i pamiętać o tym, że kara nie powinna być odpuszczona, nawet jeśli boli nas przy tym serce, bo pociecha zrobiła smutną minkę. Należy również pamiętać o tym, że kary cielesne są absolutnie niedozwolone i nie nauczą dziecka szacunku a wzbudzą strach i agresję. Nagrody natomiast nie powinny być stosowane za każdym razem. Zachwycanie się nad każdym dobrym uczynkiem dziecka może sprawić, że przyzwyczai się ono, że za każde grzeczne zachowanie dostanie nagrodę. Wówczas, jeśli raz jej nie dostanie - może się zbuntować i być zdezorientowane. Maluch powinien wiedzieć, że dobre zachowanie jest normą, za które czasami może zostać pochwalone bądź dostać inną nagrodę, taką jak np. cukierek.

Rozmowa z argumentami

Polega na dyskusji z dzieckiem na określony temat. Pomaga ona nabrać dziecku pewności siebie oraz zrozumieć ciąg przyczynowo skutkowy, poprzez dobieranie odpowiednich argumentów. Nie należy zagadać malucha i pokazać mu, że myśli źle a jego zdanie niewiele znaczy. Nawet jeżeli z początku dziecko niezbyt trafnie dobiera argumenty, rodzic powinien pomóc mu zrozumieć dlaczego nie są one dobre i cierpliwie poczekać, aż wymyśli inne, być może lepsze. Bardzo ważne w tym przypadku jest jednak to, że analizowanie pewnych sytuacji wspólnie powinno odbywać się na zasadzie partnerstwa. Każda ze stron ma prawo się wypowiedzieć i uzasadnić swoją opinię. Dorosły powinien również pamiętać o tym, żeby nie bagatelizować tego, co ma do powiedzenia jego pociecha. Dziecko nie powinno również czuć się przymuszone do rozmowy a raczej zachęcone i zainteresowane nią.

Psychika najmłodszych jest bardzo skomplikowana a to, w jaki sposób rodzic nad nią zapanuje i jak ukierunkuje malucha często zależy od jego chęci i zaangażowania. Warto jednak poświęcić trochę czasu dziecku, aby wyrosło ono na porządnego dorosłego człowieka.

 

MK Materiał został przygotowany we współpracy z TaTenTo.